Στο ξεκίνημα του Wonderball και σε ένα από τα πρώτα άρθρα, είχαμε αναφερθεί για την Λίβερπουλ κυρίως εστιάζοντας στο γεγονός, ότι αυτή η νέα φουρνιά ποδοσφαιριστών συνδυάζει το ταλέντο, την φρεσκάδα και το μεγάλο κίνητρο να αγωνίζεται με τη φανέλα αυτής της τόσο μεγάλης ομάδα. Σήμερα, επανεξετάζουμε την περίπτωση της Λίβερπουλ έχοντας μια πιο πλήρη εικόνα και άποψη.
Το καλοκαίρι, με δεδομένες τις αρκετές αλλαγές στο ρόστερ και τα ονόματα ορισμένων ποδοσφαιριστών να μην ηχούν έντονα στα αφτιά του φίλαθλου κόσμου εντός και εκτός Αγγλίας, η πρώτη εικόνα που είχαμε όλοι, είναι πως συνεχίζεται με προσοχή και προσήλωση στο πλάνο, η περσινή προσπάθεια δημιουργίας μια νέα ομάδας. Κοιτάζοντας την βαθμολογία της Premier League, η Λίβερπουλ δεσπόζει δεύτερη και ισόβαθμη με την πρώτη Άρσεναλ, έχοντας 16 πόντους στους πρώτους 7 αγώνες που έχει κληθεί να δώσει. Η πορεία της Λίβερπουλ μέχρι στιγμής, έχει καταφέρει να «διχάσει» την κοινή φίλαθλη γνώμη. Και όταν λέμε να διχάσει, εννοούμε πως ορισμένοι θεωρούν το ξεκίνημα αυτό μια φούσκα που στη συνέχεια του πρωταθλήματος θα σκάσει και άλλοι θεωρούν πως η παλιά Λίβερπουλ επέστρεψε και πάει για πρωτάθλημα. Ιδού το μεγάλο ερώτημα...
Φούσκα ή εμπρός ολοταχώς για πρωτάθλημα;;;
Σαφώς και είναι πάρα πολύ νωρίς ακόμα για να δοθεί μια ασφαλή απάντηση. Σαφώς και το πρωτάθλημα είναι ακόμα στο ξεκίνημα του. Σαφώς και οι ανακατατάξεις σε πρωταθλήματα τέτοιου υψηλού επιπέδου είναι συχνές. Σαφώς και η ίδια απορία ακριβώς υπάρχει και για την Άρσεναλ που δεσπόζει πρώτη. Όμως, μιλάμε για τη Λίβερπουλ και όχι για μια μικρομεσαία ομάδα του πρωταθλήματος. Η Λίβερπουλ αυτή τη στιγμή, έχει 2 πολύ σημαντικά αβαντάζ, που προσπαθεί να εκμεταλλευτεί στο έπακρο και δείχνει να τα καταφέρνει. Το πρώτο είναι η πτώση της Γιουνάιτεντ μέχρι στιγμής στο πρωτάθλημα. Μια ομάδα που είναι συνηθισμένη να φιγουράρει στη κορυφή και να κατακτά τίτλους. Φέτος, σε αυτή τη μεταβατική της περίοδο που έχει ξεκινήσει πολύ άσχημα στο πρωτάθλημα, έχει αφήσει πίσω της τις πρώτες θέσεις χάνοντας αρκετούς βαθμούς. Έδαφος πρόσφορο δηλαδή για μια ομάδα να πατήσει σταθερά, να καπαρώσει τις κενές θέσεις του βαθμολογικού πίνακα και να μπορέσει όσο μπορεί να αποκτήσει βαθμολογικό αέρα από νωρίς. Ότι ακριβώς έγινε και στην Ιταλία με την πτώση των Μίλαν και Ίντερ από τα 2 προηγούμενα χρόνια και την άνοδο των Νάπολι, Φιορεντίνα, Ρόμα. Το δεύτερο σημαντικό αβαντάζ που δεν προέκυψε ενδιάμεσα της σεζόν αλλά ξεκίνησε με αυτό, είναι το γεγονός πως δεν υπάρχει πίεση πρωταθλητισμού. Κανείς στο Λίβερπουλ, όταν ξεκίνησε η χρονιά, δεν έθεσε τον πήχη για κατάκτηση πρωταθλήματος. Ο βασικός στόχος όλων, ήταν η δημιουργία ενός δυνατού-ταλαντούχου-ελκυστικού συνόλου με σκοπό να αποδώσει ωραίο ποδόσφαιρο, να αναδείξει ποδοσφαιριστές που να μπορούν να πατήσουν σταθερά στα επίπεδα της Premier League και να κυνηγήσουν Ευρωπαϊκό εισιτήριο.
Σαφώς και ο «δικηγόρος του διαβόλου» θα υποστηρίξει δίκαια πως από τη στιγμή που είσαι η Λίβερπουλ, πρέπει πάντα να κυνηγάς το τίτλο. Όμως, όλες οι ομάδες, διανύουν μεταβατικά στάδια στην ιστορία τους. Το ρόστερ της Λίβερπουλ αυτή τη στιγμή, όσο ταλαντούχο και αν είναι, δεν μπορεί να κατακτήσει το πρωτάθλημα και αυτό το ξέρουν όλοι. Αυτό που μπορεί να καταφέρει, είναι να απειλήσει τους βασικούς υποψήφιους για κατάκτηση τους τροπαίου αντιπάλους, να τους δημιουργήσει πονοκεφάλους και να τους πιέσει βαθμολογικά και αγωνιστικά. Και σε αυτό, η Λίβερπουλ έχει ακόμα ένα πολύ μεγάλο υπέρ στο πλευρό της. Το γεγονός της μη συμμετοχής για φέτος σε Ευρωπαϊκή διοργάνωση. Το γεγονός αυτό, δίνει χρόνο για δουλειά, χώρο για δοκιμές, μικρότερη πίεση ψυχολογική και σωματική στους παίκτες και τον προπονητή. Με λίγα λόγια, είναι αλλιώς να παίζεις 2 παιχνίδια την εβδομάδα και αλλιώς ένα, όταν ειδικά ο αντίπαλος σου έχει αγωνιστεί ενδιάμεσα σε Champions league και Europa League.
Οι εσωτερικές «διαμάχες» πρέπει να σιγήσουν.
Μια πολύ σημαντική παράμετρος που θα πρέπει να ξεπεράσει η Λίβερπουλ φέτος, είναι αυτή της εσωτερικής διαμάχης με το θέμα του Σουάρες. Ο Άγκερ, έσβησε τα όποια μεταγραφικά σενάρια είχε με τη Μπαρτσελόνα δηλώνοντας πως έχει ακόμα συμβόλαιο με τον σύλλογο και θα το τιμήσει. Στην περίπτωση του Σουάρες τα πράγματα είναι διαφορετικά. Το καλοκαίρι, με τα γνωστά μεταγραφικά σενάρια και τις προτάσεις που δεν αποδέχτηκε η Λίβερπουλ, δημιουργήθηκε μια μεγάλη ένταση, με τον παίκτη ναι μεν να επιθυμεί να παραμείνει στο Λίβερπουλ, αλλά παράλληλα μια προοπτική τύπου Ρεάλ τον Γενάρη ας πούμε, δεν θα του έπεφτε και άσχημα. Οι της Λίβερπουλ, δήλωσαν άλλωστε πως το Γενάρη μπαίνει πωλητήριο στον Ουρουγουανό επιθετικό, με τους μνηστήρες να είναι ήδη έτοιμη για κρούση. Μια κίνηση, θαρρώ σωστή από μεριάς Λίβερπουλ, καθώς στο στάδιο που βρίσκεται η ομάδα, έχει ανάγκη από απόλυτη εσωτερική ηρεμία και συνοχή μεταξύ των παικτών.
Το μέλλον..
Το μέλλον των παικτών της Λίβερπουλ είναι μπροστά τους και τους δίνεται μια τεράστια ευκαιρία φέτος για καθιέρωση τόσο στο ρόστερ του συλλόγου όσο και σε προσωπικό επίπεδο. Το όνομα του συλλόγου και η ιστορία του, ηχεί ακόμα έντονα και δυνατά στα αφτιά όλων ως μια από τις ιστορικότερες ομάδες της Ευρώπης. Για να φτάσει ο σύλλογος σε επίπεδο που να μπορεί να κατακτήσει τίτλο, χρειάζεται ακόμα δρόμο μπροστά του που κυρίως, αυτός ο δρόμος αφορά το κτίσιμο μιας δυνατής ταλαντούχας ομάδας.Η πολιτική του συλλόγου έχει αλλάξει και βαδίζει με τα νέα παγκόσμια δεδομένα, άσχετα εάν ορισμένοι σύλλογοι έχουν ξεμείνει στα παλιά και επιθυμούν όσο μπορούν να δαπανούν εκατομμύρια με το τσουβάλι για αστέρες και ντίβες του ποδοσφαίρου. Ο δρόμος που έχουν επιλέξει οι διοικούντες του συλλόγου, φαίνεται σωστός αν και δύσκολος. Χρειάζεται χρόνο, επιμονή, προσήλωση και πίστη.
Κανείς πλέον δεν θεωρεί την Λίβερπουλ ξοφλημένη και τελειωμένη. Όσο τα αφτιά των αντιπάλων τρυπάνε από το «You'll never walk alone» και η Λίβερπουλ μάχεται για τη καλύτερο μέσα στο γήπεδο, πάντα θα είναι ένα φόβητρο, μια ιστορική ομάδα, που κτίζει ξανά τη νέα της αυτοκρατορία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου